Denetimli Serbestlik – Devlet Hastanelerinde Psikologların Görevleri

DEVLET HASTANELERİNDE PSİKOLOGLARIN GÖREVLERİ 2

DENETİMLİ SERBESTLİK

Bu yazı, devlet hastanelerinde çalışan psikologların görevlerini anlattığımız birinci yazımızın devamı niteliğinde. Devlet hastanelerinde psikologların çalıştığı önemli birimlerden biri de denetimli serbestlik birimidir. Denetimli serbestlik birimini ve psikologların buradaki görevlerini bu yazıda tanıtacağız. 

Uyuşturucu madde satmak ve aynı zamanda kullanmak suçtur. Devletin suçluları cezalandırırken kullandığı mantık suçluları bir daha suçu işlememesi üzerine “ıslah” etmektir. Her zaman bu mantıkla uyumlu bir işleyiş var mıdır tartışılır. Ancak bizim konumuzla bağlantılı olan noktada bu mantık işletilmeye çalışılır. Uyuşturucu madde kullandığı tespit edilen kişi eğer bağımlılıktan kurtulursa serbest kalacaktır. Burada iki önemli soruyla karşılalaşırız. Kişi bağımlılıktan nasıl kurtulacak? Ve bu kişinin bağımlılıktan kurtulduğunu biz nereden anlayacağız? Bu soruların cevabı denetimli serbestlik birimini anlamamıza yardım edecektir. 

Denetimli serbestlik için devletin ceza evine göndermeden dışarıda sürdürdüğü bir ıslah çalışması diyebiliriz. Birinci sorumuz olan “bu kişi bağımlılıktan nasıl kurtulacak?” sorusunun cevabı hastanede çalışan psikiyatristlerden ve psikologlardan geçer. Kişiler hastanede psikiyatrist ve psikologlarla her hafta düzenli olarak görüşür ve bu görüşmeye katıldığına dair imza atar. Bu görüşmede bakanlık tarafından belirlenen slaytlar üzerinden katılımcılara bir eğitim verilir. Aynı zamanda katılımcıların sorunları üzerine onlarla görüşme yapılır ve psikolojik anlamda yolunda gitmeyen taraflara müdahale edilir. 

Bu birimde çalışan psikologlara sağlık bakanlığı tarafından bağımlılıkla ilgili eğitimler verilir. Böylece psikolog da bağımlılıkla ilgili kendisini geliştirmiş olur. Madde bağımlılığı toplumun tamamını ilgilendiren önemli bir psikolojik sorundur. Klinik alanda çalışmayı seçen bir psikolog er veya geç bu sorundan muzdarip olan insanlarla karşılaşacaktır. Ancak madde bağımlılığı kendine has dinamikleri olan bir durum olduğu için psikoloğun konuyla ilgili kendisini geliştirmiş olması gerekir. Devlet hastanelerinde bu durum göz önünde bulundurularak söz konusu birimde çalışacak olan personel konuyla ilgili eğitimlere gönderilir. Bu eğitimler ücretsizdir. Böylece psikolog açısından hem eğitim aldığı, hem aldığı eğitimleri pratik olarak uyguladığı hem de insanlara fayda sağladığı bir deneyime dönüşür. 

Olumlu taraflarını anlatırken olumsuz taraflarını da görmezden gelmeyelim. Fikir teoride güzeldir. Ancak devlet hastanesinde çalışan bir psikoloğun zaman kısıtlılığı göz önünde bulundurulursa başvuran kişininbağımlılık sorununa ne kadar yardımcı olunabildiği şüphelidir. İşin bu kısmı da başhekime, çalışan psikolog sayısına ve talebe göre değişkenlik gösterebilmektedir. 

İkinci sorumuz da “denetime gelen kişilerin madde bağımlılığından kurtulduklarını nasıl anlayacağız?” şeklindeydi. Denetime gelen kişiler her hafta çeşitli kan ve idrar testlerine tabii tutulurlar. Psikolog eşliğinde sürdürülen 6 haftalık program sonucunda testler temiz çıkarsa denetim tamamlanmış olur. Denetim sürecinde başarısız olunursa ve madde kullanımı devam ederse kişi amateme sevk edilir.